در خانه ی چشمانت،خوش جلوه گری پیدا

زان جلوه نهادستی،در خانه ی ما غوغا

همراه تو گر باشد،روی خوش فردایم

ورنه تن افسرده،کی دم زند از فردا

در دامن عشق من،چون جشنی و سودایی

یاد تو سروری را،کرده به دلم برپا

با یک نگه تو شد،غمگینی ما مستی

چون صبح دل انگیزی،شب های دل تنها

از هرم نفس هایت،تا گرمی دستانت

شد تشنه ی هر آتش،دیوانه دل شیدا

در دامن تنهایی،گر بی تو بماند دل

هرگز نتوان ماند،از ما اثری برجا

همراه تو می مانم،گر با تو خطر باشد

عاشق شده ام عاشق،پروا نکنم پروا

با من تو اگر باشی،بر مه نتوان افتد

هرگز نگه هامون،با روی تو در شبها

قالب:غزل

دفتر:خاکستر عشق

شاعر:محسن نصیری(هامون)